HIDIR ŞEYH
Hıdır Şeyh, Hubyar evlatlarından Hüseyin Abdalın oğlu Himmet Abdalın sülalesinden gelmiştir. Babasının ismi Hüseyindir. Annesinin ismi Şerifedir.. Temel oğlu Hüseyinden gelen Hıdır Şeyh askere gitmeden önce babası Hüseyin, annesi Şerife Allahın emrine gitmiştir. Hıdır Şeyh, amcası Temelin Ahmet Dervişin yanında kalmıştır. Vatani vazifesini Erzurumda yapmıştır. Askerlik esnasında kendi asker iken memleketi olan Sivasın Hafik kazasının Hubyar Tekke köyünde bir süre düzen bozulmuştur. O anda tanrı tarafından Hubyar Sultan asker Hıdırın yanına nöbet yerine geliyor, bir dolu sunuyor. Hıdırın cangözü açılıyor. Keramete eriyor. Çok zaman geçmeden Hıdır teskereyi alıyor, memlekete geliyor. Memleketi çok güzel düzene dirliğe getiriyor. Ordan sökün ediyor, İstanbula iniyor. Hubyar evladı olduğunu ispat ediyor. Ferman alıyor. Memlekete geliyor. Çok güruh gülbenk, yol yürütüyoı: Hubyar Tekke kültürünü çok ilerletiyor. Hala tadı lezzeti miski anber kokusu sürüyor.
Hubyar Evladı Hıdır şeyhin Fermanı Alıp İstanbuldan Sökün Edince Söylediği Deyiş
Muhammed mescitden yürüdü nice
Düştük gurbet ele çıkart bir uca
Kavuşturan sensin hem koca koca
Kavuşturan sensin Hubyar dedem
Çetireze geldik eyledik niyaz
Ak cöferlik üstü yanda görünür beyaz
Mümüne yaz düşmüş münküre ayaz
Kavuşturan sensin Hubyar dedem
Zor taşına geldim görmedim zoru
Yönümüz Hubyara gidiyor doğru
Hizmetine gelsin Hüseyin oğlu
Kavuşturan sensin Hubyar dedem
Mıklıya geldim ki çakılı Mıkı
Ordan destur aldım giyindim zırhı
Gürgen çukurunda görünür kırkı
Kavuşturan sensin Hubyar dedem
Kılıç kesene gelip kılıcını alınca
Müjdeciyi ileriye salınca
Dağ taş şadıman oldu mülkün sahibi gelince
Kavuşturan sensin Hubyar dedem
Argılı baba da agrıyı attım
Ol Hızır nebinin elinden tuttum
Nefsimi öldürdüm mevlaya yettim
Kavuşturan sensin Hubyar dedem
Dermanı dedede dertler dermanı
Hızır serseminen aldık fermanı
Hıdır ellezinen sürdük irfanı
Kavuşturan sensin Hubyar dedem
Ta ezelden böyle gider yolunuz
Hasan Abdal Hüseyin Abdal Oğlunuz
Analar içinde Gönül ana doğrunuz
Kavuşturan sensin Hubyar dedem
İsmayıl dededen yaklaş dedeye
Değirmenden niyaz kıldık hüdaya
Şükrolsun üstümüze çağıyor günü
Yedi koyunun sütüynen öğüttü unu
Haram ot yemezdi yedi koyunu
Yerse de bilirdi onun huyunu
Kavuşturan sensin Hubyar dedem
Çermiginde yedi kızlar var idi
Onların içinde uruf bindi
Erler yerde yatmaz kalktı yürüdü
Kavuşturan sensin Hubyar dedem
Ağca dede niyaz kıldı pirine
Urkütte ayırdı koydu birini
Meydanda gördüm Gönül ananın yerini
Kavuşturan sensin Hubyar dedem
Çıkar meydanına meydan eylerim
Dokuz evliyana kurban eylerim
Talibini daharını seyran eylerim
Kavuşturan sensin Hubyar dedem
Asa pınarı da asmaya bakar
Talibin daharın üstüne akar
Akıllı evlat atasının ocağını yakar
Kavuşturan sensin Hubyar dedem
Kul Hıdırım mülkün sahibi Ali
Kılavuz önümde Bektaş-ı Veli
Kuşca kuş olsa yuvayı bula
Kavuşturan sensin Hubyar dedem
